накане́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. накане́чнік накане́чнікі
Р. накане́чніка накане́чнікаў
Д. накане́чніку накане́чнікам
В. накане́чнік накане́чнікі
Т. накане́чнікам накане́чнікамі
М. накане́чніку накане́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накане́чнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Невялікі каўпачок, звычайна падобны на конус, які насаджваецца на канец чаго-н. або прымацоўваецца да канца чаго-н.

Аловак з наканечнікам.

Чахол шаблі з бліскучым наканечнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накане́чнік м. наконе́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накане́чнік, ‑а, м.

Невялікі, звычайна конусападобны прадмет, які насаджваецца на канец іншага прадмета. Наканечнік стралы. □ Гэта была крывая шабля ў чорным бліскучым чахле з залацістым наканечнікам. Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наканечнік

т. 11, с. 130

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

накане́чнік м. Sptze f -, -n, ndstück n -(e)s, -e; Zwnge f -, -n (у парасона, кія); тэх., вайск. Hube f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

наконе́чник накане́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спы́рск

наканечнік брандспойта’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. спы́рск спы́рскі
Р. спы́рска спы́рскаў
Д. спы́рску спы́рскам
В. спы́рск спы́рскі
Т. спы́рскам спы́рскамі
М. спы́рску спы́рсках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

nozzle [ˈnɒzl] n. зды́мны накане́чнік, наса́дка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

брандспо́йт, -а, М -йце, мн. -ы, -аў, м.

1. Пераносная ручная пажарная помпа.

2. Наканечнік на пажарным рукаве для накіроўвання струменя вады.

|| прым. брандспо́йтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)