накаме́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накаме́чаны накаме́чаная накаме́чанае накаме́чаныя
Р. накаме́чанага накаме́чанай
накаме́чанае		 накаме́чанага накаме́чаных
Д. накаме́чанаму накаме́чанай накаме́чанаму накаме́чаным
В. накаме́чаны (неадуш.)
накаме́чанага (адуш.)		 накаме́чаную накаме́чанае накаме́чаныя (неадуш.)
накаме́чаных (адуш.)
Т. накаме́чаным накаме́чанай
накаме́чанаю		 накаме́чаным накаме́чанымі
М. накаме́чаным накаме́чанай накаме́чаным накаме́чаных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накаме́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. накаме́чаны накаме́чаная накаме́чанае накаме́чаныя
Р. накаме́чанага накаме́чанай
накаме́чанае		 накаме́чанага накаме́чаных
Д. накаме́чанаму накаме́чанай накаме́чанаму накаме́чаным
В. накаме́чаны (неадуш.)
накаме́чанага (адуш.)		 накаме́чаную накаме́чанае накаме́чаныя (неадуш.)
накаме́чаных (адуш.)
Т. накаме́чаным накаме́чанай
накаме́чанаю		 накаме́чаным накаме́чанымі
М. накаме́чаным накаме́чанай накаме́чаным накаме́чаных

Кароткая форма: накаме́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

накаме́чаны разг. нако́мканный, намя́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

накаме́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад накамячыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

намя́тый

1. намя́ты; накаме́чаны;

2. (надавленный) наці́снуты; (размятый) нацёрты, наду́шаны, нато́ўчаны;

3. (намешенный) наме́шаны;

4. (натоптанный) натапта́ны;

5. (о льне, пеньке) нацёрты, мног. панаціра́ны; см. намя́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)