надры́в м.

1. (действие) наддзіра́нне, -ння ср., надрыва́нне, -ння ср.; см. надрыва́ть​ 1;

2. в др. знач. надры́ў, -ры́ву м.;

верёвка с надры́вом вяро́ўка з надры́вам;

ка́шель с надры́вом ка́шаль з надры́вам;

душе́вный надры́в душэ́ўны надры́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наддзіра́нне ср. надры́в м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надрыва́нне ср. надры́в м.; см. надрыва́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надры́ў, -ры́ву м., в разн. знач. надры́в; (напряжение — ещё) надса́да ж.;

н. вяро́ўкі — надры́в верёвки;

ка́шаль з ~ры́вам — ка́шель с надры́вом (надса́дой);

душэ́ўны н. — душе́вный надры́в

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надса́да ж., прост.

1. (натуга) нату́га, -гі ж.;

2. (надрыв) надры́ў, -ры́ву м.;

ка́шель с надса́дой ка́шаль з надры́вам;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падрыва́нне I ср. подрыва́ние, подры́в м.; надры́в м.; см. падрыва́ць I, падрыва́цца I

падрыва́нне II ср. подрыва́ние, подры́в м.; см. падрыва́ць II, падрыва́цца II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)