надзяля́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. надзяля́ю надзяля́ем
2-я ас. надзяля́еш надзяля́еце
3-я ас. надзяля́е надзяля́юць
Прошлы час
м. надзяля́ў надзяля́лі
ж. надзяля́ла
н. надзяля́ла
Загадны лад
2-я ас. надзяля́й надзяля́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час надзяля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

надзяля́ць несов.

1. наделя́ть, оделя́ть;

2. (властью и т.п.) облека́ть, наделя́ть;

1, 2 см. надзялі́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзяля́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе.

Незак. да надзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надзялі́ць, -дзялю́, -дзе́ліш, -дзе́ліць; -дзе́лены; зак., каго-што кім-чым.

1. Даць у асабістае карыстанне, выдзеліць як долю.

Н. зямлёю.

2. Даць як гасцінец, падарунак, падарыць.

Н. дзяцей цукеркамі.

3. перан. Адарыць каго-н. якімі-н. якасцямі (сілай, здольнасцямі і пад.).

Н. вялікай сілай волі.

Н. уладай.

|| незак. надзяля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. надзе́л, -у, м. і надзяле́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

наделя́ть несов. надзяля́ць; (оделять) надзяля́ць; (одарять) надо́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оделя́ть несов. надзяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзяля́цца, ‑яецца; незак.

Зал. да надзяляць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

одаря́ть несов.

1. (подарками) абдо́рваць, надзяля́ць;

2. перен. (способностями) адо́рваць, надо́рваць, надзяля́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надзяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. надзяляць — надзяліць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ідэалізава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што.

Паказаць (паказваць) лепшым, чым ёсць у сапраўднасці; надзяляць ідэальнымі якасцямі.

І. мінулае.

|| наз. ідэаліза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)