наддзіра́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. наддзіра́нне
Р. наддзіра́ння
Д. наддзіра́нню
В. наддзіра́нне
Т. наддзіра́ннем
М. наддзіра́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наддзіра́нне ср. надры́в м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надры́в м.

1. (действие) наддзіра́нне, -ння ср., надрыва́нне, -ння ср.; см. надрыва́ть​ 1;

2. в др. знач. надры́ў, -ры́ву м.;

верёвка с надры́вом вяро́ўка з надры́вам;

ка́шель с надры́вом ка́шаль з надры́вам;

душе́вный надры́в душэ́ўны надры́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)