навучаны - Пошук

наву́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	наву́чаны	наву́чаная	наву́чанае	наву́чаныя
Р.	наву́чанага	наву́чанай наву́чанае	наву́чанага	наву́чаных
Д.	наву́чанаму	наву́чанай	наву́чанаму	наву́чаным
В.	наву́чаны (неадуш.) наву́чанага (адуш.)	наву́чаную	наву́чанае	наву́чаныя (неадуш.) наву́чаных (адуш.)
Т.	наву́чаным	наву́чанай наву́чанаю	наву́чаным	наву́чанымі
М.	наву́чаным	наву́чанай	наву́чаным	наву́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наву́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	наву́чаны	наву́чаная	наву́чанае	наву́чаныя
Р.	наву́чанага	наву́чанай наву́чанае	наву́чанага	наву́чаных
Д.	наву́чанаму	наву́чанай	наву́чанаму	наву́чаным
В.	наву́чаны (неадуш.) наву́чанага (адуш.)	наву́чаную	наву́чанае	наву́чаныя (неадуш.) наву́чаных (адуш.)
Т.	наву́чаным	наву́чанай наву́чанаю	наву́чаным	наву́чанымі
М.	наву́чаным	наву́чанай	наву́чаным	наву́чаных

Кароткая форма: наву́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наву́чаны

1. нау́ченный, обу́ченный;

2. нау́ченный, поду́ченный;

3. вразумлённый, надоу́мленный;

4. нау́ченный;

1-4 см. навучы́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наву́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад навучыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасве́дчаны, -ая, -ае.

1. Шырока адукаваны, эрудзіраваны.

Д. інжынер.

2. Вопытны ў чым-н., навучаны чаму-н.

Д. ў палітыцы.

|| наз. дасве́дчанасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

нау́ченный наву́чаны, мног. панаву́чваны;

◊

нау́ченный го́рьким о́пытом наву́чаны го́ркім во́пытам;