наве́траны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наве́траны наве́траная наве́транае наве́траныя
Р. наве́транага наве́транай
наве́транае		 наве́транага наве́траных
Д. наве́транаму наве́транай наве́транаму наве́траным
В. наве́траны (неадуш.)
наве́транага (адуш.)		 наве́траную наве́транае наве́траныя (неадуш.)
наве́траных (адуш.)
Т. наве́траным наве́транай
наве́транаю		 наве́траным наве́транымі
М. наве́траным наве́транай наве́траным наве́траных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

наве́траны наве́тренный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наве́траны, ‑ая, ‑ае.

Звернуты ў той бок, адкуль дзьме вецер. Паветраны бераг.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

наве́тренный наве́траны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

надве́траны, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і наветраны. Вецер.. намагаўся прабіцца праа густую загародку з яловых лапак, пастаўленую з надветранага боку. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)