набра́ть сов.

1. в разн. знач. набра́ць, мног. панабіра́ць; см. набира́ть;

2. (собрать) назбіра́ць;

набра́ть я́год назбіра́ць я́гад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набра́ць сов.

1. в разн. знач. набра́ть; (грибов, ягод — ещё) насобира́ть, собра́ть;

н. атра́д добраахво́тнікаў — набра́ть отря́д доброво́льцев;

н. ну́мар тэлефо́на — набра́ть но́мер телефо́на;

н. ху́ткасць (ско́расць) — набра́ть ско́рость;

н. зака́заў — набра́ть зака́зов;

н. кні́гу — набра́ть кни́гу;

2. купи́ть;

н. на пла́цце — купи́ть материа́ла на пла́тье;

◊ н. вады́ ў рот — набра́ть воды́ в рот;

н. (сабе́) у галаву́ — вбить (себе́) в го́лову

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понабира́ть сов., разг. панабіра́ць; (набрать) набра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

понабра́ть сов., разг. панабіра́ць; (набрать) набра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

на́бранный

1. набра́ны;

2. назбіра́ны; см. набра́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наче́рпать сов. начэ́рпаць, мног. паначэ́рпваць; (набрать) набра́ць, мног. панабіра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нарва́ть​I сов. (набрать, срывая) нарва́ць, мног. панарыва́ць;

нарва́ть це́лый буке́т цвето́в нарва́ць цэ́лы буке́т кве́так.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

панабіра́ць сов. (во множестве)

1. в разн. знач. набра́ть; (грибов, ягод — ещё) насобира́ть, собра́ть;

2. накупи́ть; понакупи́ть;

~ра́лі матэрыя́лу на суке́нкі — накупи́ли (понакупи́ли) материа́ла на пла́тья

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

разра́дка ж., в разн. знач. разря́дка;

р. акумуля́тараў — разря́дка аккумуля́торов;

р. ў міжнаро́дных адно́сінах — разря́дка в междунаро́дных отноше́ниях;

набра́ць сло́ва ў ~ку — набра́ть сло́во в разря́дку

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

забра́ть​I сов.;

1. в разн. знач. забра́ць, мног. пазабіра́ць;

2. (взять) узя́ць;

3. (набрать, купить) набра́ць;

4. (получить, приобрести) займе́ць, узя́ць;

5. портн. залажы́ць; см. забира́ть​I.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)