набра́ть сов.

1. в разн. знач. набра́ць, мног. панабіра́ць; см. набира́ть;

2. (собрать) назбіра́ць;

набра́ть я́год назбіра́ць я́гад;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)