набра́ть сов.
1. в разн. знач. набра́ць, мног. панабіра́ць; см. набира́ть;
2. (собрать) назбіра́ць;
набра́ть я́год назбіра́ць я́гад;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)