набра́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набра́ны набра́ная набра́нае набра́ныя
Р. набра́нага набра́най
набра́нае		 набра́нага набра́ных
Д. набра́наму набра́най набра́наму набра́ным
В. набра́ны (неадуш.)
набра́нага (адуш.)		 набра́ную набра́нае набра́ныя (неадуш.)
набра́ных (адуш.)
Т. набра́ным набра́най
набра́наю		 набра́ным набра́нымі
М. набра́ным набра́най набра́ным набра́ных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набра́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. набра́ны набра́ная набра́нае набра́ныя
Р. набра́нага набра́най
набра́нае		 набра́нага набра́ных
Д. набра́наму набра́най набра́наму набра́ным
В. набра́ны (неадуш.)
набра́нага (адуш.)		 набра́ную набра́нае набра́ныя (неадуш.)
набра́ных (адуш.)
Т. набра́ным набра́най
набра́наю		 набра́ным набра́нымі
М. набра́ным набра́най набра́ным набра́ных

Кароткая форма: набра́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набра́ны

1. на́бранный; со́бранный;

2. ку́пленный;

1, 2 см. набра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набра́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад набраць (у 1–5 і 8–9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пона́бранный панабіра́ны; набра́ны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нованабра́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Толькі што, нядаўна прызваны, набраны (пра войскі, рабочую сілу і пад.).

2. Толькі што, нядаўна набраны (у друкарні). Нованабраны друкарскі аркуш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нанпарэ́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нанпарэлі; набраны, надрукаваны нанпарэллю.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

на́бранный

1. набра́ны;

2. назбіра́ны; см. набра́ть.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

развярста́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -а́ны; зак., што.

1. Тое, што і размеркаваць (у 1 знач.).

Р. сродкі.

Р. грошы на новую будоўлю.

2. Вярстаючы набраны тэкст, размеркаваць яго па лістах, старонках (спец.).

|| незак. развёрстваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адкрэ́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Аддзяліць або выдзеліць рыскай. Берсан чырвоным алоўкам адкрэсліў на яшчэ вільготным аркушы газеты тэкст, набраны больш буйным шрыфтам. Мехаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)