набалбата́ць, -бачу́, -бо́чаш, -бо́ча; -бачы́; зак., чаго і без дап. (разм.).

Нагаварыць многа лішняга, непатрэбнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

набалбата́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набалбачу́ набалбо́чам
2-я ас. набалбо́чаш набалбо́чаце
3-я ас. набалбо́ча набалбо́чуць
Прошлы час
м. набалбата́ў набалбата́лі
ж. набалбата́ла
н. набалбата́ла
Загадны лад
2-я ас. набалбачы́ набалбачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час набалбата́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

набалбата́ць сов., разг. (наговорить лишнего) наболта́ть; натарато́рить;

н. ро́знага глу́пства — наболта́ть ра́зной чепухи́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

набалбата́ць, ‑бачу, ‑бочаш, ‑боча; зак., чаго і без дап.

Разм. Нагаварыць многа лішняга, непатрэбнага. Пабалбатаць лухты. □ [Алена:] — Больш слухайце вы яго, Антон Сафронавіч, дык .. [Хаецкі] вам набалбоча. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начаўпці́, -пу́, -пе́ш, -пе́; -пём, -пяце́, -пу́ць; -пі́, зак., чаго (разм., пагард.).

Набалбатаць, нагаварыць рознай лухты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

натрезво́нить сов., прост. набалбата́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

натарахце́ць, -хчу́, -хці́ш, -хці́ць; -хці́м, -хціце́, -хця́ць; -хці́; зак. (разм.).

1. Нарабіць шуму, тарахцення.

2. перан., чаго і без дап. Хутка і многа нагаварыць чаго-н., набалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

намармыта́ць, ‑мычу, ‑мычаш, ‑мыча; зак., што і чаго.

Разм. Мармычучы, пагаварыць чаго‑н., набалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

натарато́рить сов., разг. насаката́ць, налапата́ць; (наболтать) набалбата́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

начаўпці́, ‑пу, ‑пеш, ‑пе; ‑пём, ‑пяце; пр. начоўп, ‑чаўпла, ‑ло; зак.

Разм. пагард. Нагаварыць лухты, набалбатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)