набалбата́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. набалбачу́ набалбо́чам
2-я ас. набалбо́чаш набалбо́чаце
3-я ас. набалбо́ча набалбо́чуць
Прошлы час
м. набалбата́ў набалбата́лі
ж. набалбата́ла
н. набалбата́ла
Загадны лад
2-я ас. набалбачы́ набалбачы́це
Дзеепрыслоўе
прош. час набалбата́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)