намармыта́ць, ‑мычу, ‑мычаш, ‑мыча; зак., што і чаго.
Разм. Мармычучы, пагаварыць чаго‑н., набалбатаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)