мігры́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мігры́рую мігры́руем
2-я ас. мігры́руеш мігры́руеце
3-я ас. мігры́руе мігры́руюць
Прошлы час
м. мігры́раваў мігры́равалі
ж. мігры́равала
н. мігры́равала
Загадны лад
2-я ас. мігры́руй мігры́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мігры́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мігры́раваць сов. и несов. мигри́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мігры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Перасяляцца, перамяшчацца.

[Ад лац. migrare — перасяляцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міграва́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е і мігры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Перасяліцца (перасяляцца), здзейсніць (здзяйсняць) міграцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мигри́ровать сов. и несов. мігры́раваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)