мігры́раваць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. мігры́рую мігры́руем
2-я ас. мігры́руеш мігры́руеце
3-я ас. мігры́руе мігры́руюць
Прошлы час
м. мігры́раваў мігры́равалі
ж. мігры́равала
н. мігры́равала
Загадны лад
2-я ас. мігры́руй мігры́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час мігры́руючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мігры́раваць сов. и несов. мигри́ровать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мігры́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак.

Перасяляцца, перамяшчацца.

[Ад лац. migrare — перасяляцца.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

міграва́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е і мігры́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; зак. і незак.

Перасяліцца (перасяляцца), здзейсніць (здзяйсняць) міграцыю.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мігры́раваць

(лац. migrare)

перасяляцца, перамяшчацца.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

міграваць, мігры́раваць migríeren vi, wándern vi

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

мигри́ровать сов. и несов. мігры́раваць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

migrate [maɪˈgreɪt] v. мігры́раваць; перасяля́цца; вандрава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

migrować

незак. мігрыраваць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

migríeren

vi (s, h) мігры́раваць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)