мыш’я́к

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. мыш’я́к
Р. мыш’яку́
Д. мыш’яку́
В. мыш’я́к
Т. мыш’яко́м
М. мыш’яку́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мыш’яко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да мыш’яку, у састаў якога ўваходзіць мыш’як.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сальварса́н, ‑у, м.

Прэпарат з арганічнага злучэння мыш’яку, які выкарыстоўваецца для лячэння сіфілісу, малярыі, зваротнага тыфу.

[Ням. Salvarsan.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)