Мшыць 1 ’закладваць мох між бярвенняў’ (красл., Сл. ПЗБ; ТС), мшы́ты ’перасцілаць і запакоўваць посуд на возе’ (Вярэн.), зах.-укр. мшити ’канапаціць мохам’, рус. мшить ’тс’, кастрам. ’перасцілаць і пакаваць посуд на возе’. Да імшыць 1.
Мшыць 2, мшы́ты, мшы́цца ’пакрывацца тонкімі валаскамі (пры тканні), касмаціцца’, мшы́сты ’калматы, касматы’ (ТС; драг., жытк., лельч., Уладз.), рус. валаг. мши́ться ’зношвацца, рабіцца анучай, акраўкамі’. Да мох ’пух, пушок (на целе), воўна, валокны’, махнаты ’касматы’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абымшы́ць, -мшу́, -мшы́ш, -мшы́ць; -мшы́м, -мшыце́, -мша́ць; абы́мшаны; зак., што.
Перакласці мохам бярвенне ў зрубе; пазатыкаць мохам шчыліны ў сценах.
А. хату.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абымшы́ць, ‑мшу, ‑мшыш, ‑мшыць; ‑мшыце; зак., што.
Перакласці мохам бярвенні ў зрубе. Абымшыць хату. // Пазатыкаць мохам шчыліны ў сценах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Махава́ць, машы́ць ’абтыкаць (хату, хлеў) мохам’ (гродз., Сцяшк. Сл.). Да мох, мшыць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)