абымшы́ць, ‑мшу, ‑мшыш, ‑мшыць; ‑мшыце; зак., што.

Перакласці мохам бярвенні ў зрубе. Абымшыць хату. // Пазатыкаць мохам шчыліны ў сценах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)