Мураўі́

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Мураўі́
Р. Мураўё́ў
Д. Мураўя́м
В. Мураўі́
Т. Мураўя́мі
М. Мураўя́х

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мураве́й

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Мураве́й
Р. Мураўя́
Д. Мураўю́
В. Мураве́й
Т. Мураўё́м
М. Мураўі́

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)