Мо́рзэ

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Мо́рзэ
Р. Мо́рзэ
Д. Мо́рзэ
В. Мо́рзэ
Т. Мо́рзэ
М. Мо́рзэ

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мо́рзэ: а́збука Мо́рзэ а́збука Мо́рзе;

апара́т Мо́рзэ — аппара́т Мо́рзе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марзя́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Азбука Морзэ: сістэма ўмоўных знакаў для перадачы літар і гукаў па тэлеграфе, у радыёпрыёмах.

Стук марзянкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

СОС¹, выкл. (вялікія літары).

Міжнародны радыёсігнал пра бедства суднаў ці самалётаў (бесперапыннае паўтарэнне трох кароткіх і трох доўгіх сігналаў па азбуцы Морзэ, пераасэнсаваны англійскі выраз Save Our Souls, што азначае «ратуйце нашы душы»).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́збука ж., прям., перен. а́збука;

а. наву́кі — а́збука нау́ки;

○ а. Мо́рзэ — а́збука Мо́рзе;

но́тная а. — но́тная а́збука;

◊ няма́я а. — нема́я а́збука

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́збука, -і, ДМ -буцы, ж.

1. Сукупнасць літар якой-н. пісьменнасці, размешчаных у пэўным парадку; алфавіт.

Беларуская а.

2. Вучэбны дапаможнік для пачатковага навучання грамаце; буквар.

3. перан. Асноўныя, прасцейшыя палажэнні якой-н. навукі, справы; аснова чаго-н.

А. навукі.

○

Азбука Морзэ — сістэма ўмоўных знакаў для перадачы літар праз тэлеграф.

Нотная азбука — сістэма нотных знакаў для перадачы музычных гукаў.

|| прым. а́збучны, -ая, -ае.

А. парадак.

◊

Азбучная ісціна — пра агульнавядомую, простую думку, ісціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)