code

[koʊd]

1.

n.

1) ко́дэкс -у m.

code of laws — збор зако́наў

civil code — цыві́льны ко́дэкс

criminal code — крыміна́льны ко́дэкс

2) код -у m., сыгналізацы́йная сыстэ́ма

the Morse code — код Мо́рзэ

3) шыфр -у m.; умо́ўныя знакі́

2.

v.t.

шыфрава́ць, перадава́ць ко́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ключ м.

1. Schlüssel m -s, -;

тэх. га́ечны ключ (verstéllbarer) Schráubenschlüssel m;

тарцо́вы ключ Stéckschlüssel m;

кансе́рвавы ключ Dósenöffner m -s, -, Büchsenöffner m;

замыка́ць на ключ verschlíeßen* vt, zúschließen* vt;

2. перан. Schlüssel m;

даць ключ да разуме́ння den Schlüssel zum Verständnis líefern;

3. (да шыфру) Schlüssel m;

4. муз. Schlüssel m, Nótenschlüssel m;

скрыпі́чны ключ Violínschlüssel [vi-] m, G-Schlüssel m;

басо́вы ключ Bássschlüssel m, F-Schlüssel m;

ключ настро́йшчыка Stímmhammer m -s, -;

5. радыё Táste f -, -n; эл. Schálter m -s, -;

ключ Мо́рзэ Mórsetaste f;

перада́ча ключо́м Tástfunk m -(e)s, -e;

авары́йны ключ Nótschalter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)