Мо́рзэ

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, нескланяльны

адз.
Н. Мо́рзэ
Р. Мо́рзэ
Д. Мо́рзэ
В. Мо́рзэ
Т. Мо́рзэ
М. Мо́рзэ

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Мо́рзэ: а́збука Мо́рзэ а́збука Мо́рзе;

апара́т Мо́рзэ — аппара́т Мо́рзе

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

марзя́нка, -і, ДМ -нцы, ж. (разм.).

Азбука Морзэ: сістэма ўмоўных знакаў для перадачы літар і гукаў па тэлеграфе, у радыёпрыёмах.

Стук марзянкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

СОС¹, выкл. (вялікія літары).

Міжнародны радыёсігнал пра бедства суднаў ці самалётаў (бесперапыннае паўтарэнне трох кароткіх і трох доўгіх сігналаў па азбуцы Морзэ, пераасэнсаваны англійскі выраз Save Our Souls, што азначае «ратуйце нашы душы»).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

а́збука ж., прям., перен. а́збука;

а. наву́кі — а́збука нау́ки;

○ а. Мо́рзэ — а́збука Мо́рзе;

но́тная а. — но́тная а́збука;

◊ няма́я а. — нема́я а́збука

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

а́збука, -і, ДМ -буцы, ж.

1. Сукупнасць літар якой-н. пісьменнасці, размешчаных у пэўным парадку; алфавіт.

Беларуская а.

2. Вучэбны дапаможнік для пачатковага навучання грамаце; буквар.

3. перан. Асноўныя, прасцейшыя палажэнні якой-н. навукі, справы; аснова чаго-н.

А. навукі.

○

Азбука Морзэ — сістэма ўмоўных знакаў для перадачы літар праз тэлеграф.

Нотная азбука — сістэма нотных знакаў для перадачы музычных гукаў.

|| прым. а́збучны, -ая, -ае.

А. парадак.

◊

Азбучная ісціна — пра агульнавядомую, простую думку, ісціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

alfabet, ~u

м. алфавіт; азбука; букар; букаўнік;

alfabet głuchoniemych — азбука глуханямых;

Morse’a — азбука Морзэ

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

code

[koʊd]

1.

n.

1) ко́дэкс -у m.

code of laws — збор зако́наў

civil code — цыві́льны ко́дэкс

criminal code — крыміна́льны ко́дэкс

2) код -у m., сыгналізацы́йная сыстэ́ма

the Morse code — код Мо́рзэ

3) шыфр -у m.; умо́ўныя знакі́

2.

v.t.

шыфрава́ць, перадава́ць ко́дам

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

code [kəʊd] n.

1. ко́дэкс, стату́т, збор зако́наў;

the civil code грамадзя́нскі ко́дэкс;

the criminal/penal code крыміна́льны ко́дэкс

2. зако́ны, пры́нцыпы;

a code of honour зако́ны го́нару;

a high moral code ко́дэкс высо́кай мара́лі;

live up to the code of the school дзе́йнічаць у адпаве́днасці з пра́віламі паво́дзін шко́льнікаў

3. код, шыфр, сістэ́ма сігна́лаў;

a five-letter code код з пяці́ лі́тар;

the Morse code а́збука Мо́рзэ

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ключ м.

1. Schlüssel m -s, -;

тэх. га́ечны ключ (verstéllbarer) Schráubenschlüssel m;

тарцо́вы ключ Stéckschlüssel m;

кансе́рвавы ключ Dósenöffner m -s, -, Büchsenöffner m;

замыка́ць на ключ verschlíeßen* vt, zúschließen* vt;

2. перан. Schlüssel m;

даць ключ да разуме́ння den Schlüssel zum Verständnis líefern;

3. (да шыфру) Schlüssel m;

4. муз. Schlüssel m, Nótenschlüssel m;

скрыпі́чны ключ Violínschlüssel [vi-] m, G-Schlüssel m;

басо́вы ключ Bássschlüssel m, F-Schlüssel m;

ключ настро́йшчыка Stímmhammer m -s, -;

5. радыё Táste f -, -n; эл. Schálter m -s, -;

ключ Мо́рзэ Mórsetaste f;

перада́ча ключо́м Tástfunk m -(e)s, -e;

авары́йны ключ Nótschalter m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)