мо́кра, безас., у знач. вык.

Вільготна, сыра.

На вуліцы мокра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́кра

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
мо́кра макрэ́й -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мо́кра нареч.

1. мо́кро, сы́ро;

2. в знач. безл. сказ. мо́кро, сы́ро;

на ву́ліцы м. — на у́лице мо́кро (сы́ро)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мо́кра,

1. Прысл. да мокры.

2. безас. у знач. вык. Вільготна, сыра. На дварэ было мокра і зябка. Лобан. На поплаве было мокра, сцежка вілася на ім слізкая і вільготная. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

усю́ды, прысл.

У кожным месцы, паўсюдна, скрозь.

У. пабываць.

У. было мокра і гразка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мо́кро безл., в знач. сказ. мо́кра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сы́ро безл., в знач. сказ. сы́ра; мо́кра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

харкаві́нне, ‑я, н., зб.

Разм. Тое, што і харкі. [Дворнічыха] пачынае харкаць, мокра кашляць, адплёўваць харкавінне. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тля́на (тля́но) ’сыра, мокра, туманна’ (бяроз., Шатал.), тлатля́но ’вельмі мокра, сыра’ (там жа). Прыслоўе ад тлець ’гніць’ (гл.), магчыма, з экспрэсіўным падваеннем першага складу.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Ко́шна ’мокра, сыра’ (Сцяшк. Сл.). Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)