мо́кра,
1. Прысл. да мокры.
2. безас. у знач. вык. Вільготна, сыра. На дварэ было мокра і зябка. Лобан. На поплаве было мокра, сцежка вілася на ім слізкая і вільготная. Чарнышэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)