метэо́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
метэо́рны |
метэо́рная |
метэо́рнае |
метэо́рныя |
| Р. |
метэо́рнага |
метэо́рнай метэо́рнае |
метэо́рнага |
метэо́рных |
| Д. |
метэо́рнаму |
метэо́рнай |
метэо́рнаму |
метэо́рным |
| В. |
метэо́рны (неадуш.) метэо́рнага (адуш.) |
метэо́рную |
метэо́рнае |
метэо́рныя (неадуш.) метэо́рных (адуш.) |
| Т. |
метэо́рным |
метэо́рнай метэо́рнаю |
метэо́рным |
метэо́рнымі |
| М. |
метэо́рным |
метэо́рнай |
метэо́рным |
метэо́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
метэо́рны в разн. знач. метео́рный;
м. след — метео́рный след;
~ныя во́ды — метео́рные во́ды;
○ м. дождж — метео́рный дождь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
метэо́рны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да метэора. Метэорнае цела. Метэорнае жалеза.
2. Спец. Звязаны з атмасферай, атмасфернымі з’явамі. Метэорныя воды.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метэо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
Распаленае нябеснае цела, якое ўлятае ў зямную атмасферу з міжпланетнай прасторы.
|| прым. метэо́рны, -ая, -ае.
М. дождж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зарапа́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.
Падзенне мноства метэораў, метэорны дождж.
|| прым. зарапа́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зарапа́д, ‑у, М ‑дзе, м.
Падзенне мноства метэораў; метэорны дождж.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)