метэо́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. метэо́рны метэо́рная метэо́рнае метэо́рныя
Р. метэо́рнага метэо́рнай
метэо́рнае		 метэо́рнага метэо́рных
Д. метэо́рнаму метэо́рнай метэо́рнаму метэо́рным
В. метэо́рны (неадуш.)
метэо́рнага (адуш.)		 метэо́рную метэо́рнае метэо́рныя (неадуш.)
метэо́рных (адуш.)
Т. метэо́рным метэо́рнай
метэо́рнаю		 метэо́рным метэо́рнымі
М. метэо́рным метэо́рнай метэо́рным метэо́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метэо́рны в разн. знач. метео́рный;

м. след — метео́рный след;

~ныя во́ды — метео́рные во́ды;

○ м. дождж — метео́рный дождь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метэо́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да метэора. Метэорнае цела. Метэорнае жалеза.

2. Спец. Звязаны з атмасферай, атмасфернымі з’явамі. Метэорныя воды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метэо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Распаленае нябеснае цела, якое ўлятае ў зямную атмасферу з міжпланетнай прасторы.

|| прым. метэо́рны, -ая, -ае.

М. дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

метэары́тны, метэо́рны астр. meteórisch, Meteór-

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

метэорны паток

т. 10, с. 319

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

метео́рный метэо́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зарапа́д, -у, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Падзенне мноства метэораў, метэорны дождж.

|| прым. зарапа́дны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зарапа́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Падзенне мноства метэораў; метэорны дождж.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

meteorítisch

a метэо́рны, метэары́тны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)