метэары́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. метэары́тны метэары́тная метэары́тнае метэары́тныя
Р. метэары́тнага метэары́тнай
метэары́тнае
метэары́тнага метэары́тных
Д. метэары́тнаму метэары́тнай метэары́тнаму метэары́тным
В. метэары́тны (неадуш.)
метэары́тнага (адуш.)
метэары́тную метэары́тнае метэары́тныя (неадуш.)
метэары́тных (адуш.)
Т. метэары́тным метэары́тнай
метэары́тнаю
метэары́тным метэары́тнымі
М. метэары́тным метэары́тнай метэары́тным метэары́тных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метэары́тны метеори́тный; метеори́ческий;

~нае жале́за — метеори́тное (метеори́ческое) желе́зо;

м. дождж — метеори́тный дождь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

метэары́тны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да метэарыта, метэарытаў. Метэарытны пыл.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метэары́т, -а, Мы́це, мн. -ы, -аў, м.

Цвёрдае касмічнае цела, што падае на Зямлю з міжпланетнай прасторы.

|| прым. метэары́тны, -ая, -ае і метэары́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каме́тна-метэары́тны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каме́тна-метэары́тны каме́тна-метэары́тная каме́тна-метэары́тнае каме́тна-метэары́тныя
Р. каме́тна-метэары́тнага каме́тна-метэары́тнай
каме́тна-метэары́тнае
каме́тна-метэары́тнага каме́тна-метэары́тных
Д. каме́тна-метэары́тнаму каме́тна-метэары́тнай каме́тна-метэары́тнаму каме́тна-метэары́тным
В. каме́тна-метэары́тны (неадуш.)
каме́тна-метэары́тнага (адуш.)
каме́тна-метэары́тную каме́тна-метэары́тнае каме́тна-метэары́тныя (неадуш.)
каме́тна-метэары́тных (адуш.)
Т. каме́тна-метэары́тным каме́тна-метэары́тнай
каме́тна-метэары́тнаю
каме́тна-метэары́тным каме́тна-метэары́тнымі
М. каме́тна-метэары́тным каме́тна-метэары́тнай каме́тна-метэары́тным каме́тна-метэары́тных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

метеори́тный метэары́тны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дождж, дажджу, м.

1. Атмасферныя асадкі ў выглядзе капель вады, якія падаюць з хмар. Асенні дождж. Праліўны дождж. □ З самага рання.. ішоў дождж перагонамі. Чорны. У паветры была страшэнная духата — нібыта збіралася на дождж. Чарот. З халодным ветрам урываліся частыя каплі дажджу, адганялі сон, бадзёрылі. Лынькоў. Раніцай прайшоў спорны дождж, дрэвы абапал дарогі яшчэ не абсохлі. Ваданосаў. З вялікага грому дажджу не бывае. Прыказка.

2. перан.; які або чаго. Мноства, вялікая колькасць чаго‑н., што падае, сыплецца. Метэарытны дождж. □ З абодвух бакоў няспынна грукатала зенітная артылерыя, на зямлю сыпаўся жалезны дождж асколкаў. Дудо.

3. у знач. прысл. дажджо́м. У дождж, у дажджлівае надвор’е. Хто дажджом косіць, той пагодай сушыць. Прыказка.

4. у знач. прысл. дажджо́м. Падобна дажджу; у мностве. Іскры сыпаліся дажджом.

•••

Зорны дождж — вялікае падзенне метэораў; зарапад.

Сляпы (цыганскі) дождж — дождж, які ідзе пры сонцы.

Залаты дождж — вялікія грошы, прыбыткі.

Як грыбоў пасля дажджу гл. грыб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)