метэары́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
метэары́тны |
метэары́тная |
метэары́тнае |
метэары́тныя |
| Р. |
метэары́тнага |
метэары́тнай метэары́тнае |
метэары́тнага |
метэары́тных |
| Д. |
метэары́тнаму |
метэары́тнай |
метэары́тнаму |
метэары́тным |
| В. |
метэары́тны (неадуш.) метэары́тнага (адуш.) |
метэары́тную |
метэары́тнае |
метэары́тныя (неадуш.) метэары́тных (адуш.) |
| Т. |
метэары́тным |
метэары́тнай метэары́тнаю |
метэары́тным |
метэары́тнымі |
| М. |
метэары́тным |
метэары́тнай |
метэары́тным |
метэары́тных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
метэары́тны метеори́тный; метеори́ческий;
~нае жале́за — метеори́тное (метеори́ческое) желе́зо;
○ м. дождж — метеори́тный дождь
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
метэары́тны, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да метэарыта, метэарытаў. Метэарытны пыл.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
метэары́т, -а, М -ры́це, мн. -ы, -аў, м.
Цвёрдае касмічнае цела, што падае на Зямлю з міжпланетнай прасторы.
|| прым. метэары́тны, -ая, -ае і метэары́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каме́тна-метэары́тны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
каме́тна-метэары́тны |
каме́тна-метэары́тная |
каме́тна-метэары́тнае |
каме́тна-метэары́тныя |
| Р. |
каме́тна-метэары́тнага |
каме́тна-метэары́тнай каме́тна-метэары́тнае |
каме́тна-метэары́тнага |
каме́тна-метэары́тных |
| Д. |
каме́тна-метэары́тнаму |
каме́тна-метэары́тнай |
каме́тна-метэары́тнаму |
каме́тна-метэары́тным |
| В. |
каме́тна-метэары́тны (неадуш.) каме́тна-метэары́тнага (адуш.) |
каме́тна-метэары́тную |
каме́тна-метэары́тнае |
каме́тна-метэары́тныя (неадуш.) каме́тна-метэары́тных (адуш.) |
| Т. |
каме́тна-метэары́тным |
каме́тна-метэары́тнай каме́тна-метэары́тнаю |
каме́тна-метэары́тным |
каме́тна-метэары́тнымі |
| М. |
каме́тна-метэары́тным |
каме́тна-метэары́тнай |
каме́тна-метэары́тным |
каме́тна-метэары́тных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
метеори́тный метэары́тны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
дождж, дажджу, м.
1. Атмасферныя асадкі ў выглядзе капель вады, якія падаюць з хмар. Асенні дождж. Праліўны дождж. □ З самага рання.. ішоў дождж перагонамі. Чорны. У паветры была страшэнная духата — нібыта збіралася на дождж. Чарот. З халодным ветрам урываліся частыя каплі дажджу, адганялі сон, бадзёрылі. Лынькоў. Раніцай прайшоў спорны дождж, дрэвы абапал дарогі яшчэ не абсохлі. Ваданосаў. З вялікага грому дажджу не бывае. Прыказка.
2. перан.; які або чаго. Мноства, вялікая колькасць чаго‑н., што падае, сыплецца. Метэарытны дождж. □ З абодвух бакоў няспынна грукатала зенітная артылерыя, на зямлю сыпаўся жалезны дождж асколкаў. Дудо.
3. у знач. прысл. дажджо́м. У дождж, у дажджлівае надвор’е. Хто дажджом косіць, той пагодай сушыць. Прыказка.
4. у знач. прысл. дажджо́м. Падобна дажджу; у мностве. Іскры сыпаліся дажджом.
•••
Зорны дождж — вялікае падзенне метэораў; зарапад.
Сляпы (цыганскі) дождж — дождж, які ідзе пры сонцы.
Залаты дождж — вялікія грошы, прыбыткі.
Як грыбоў пасля дажджу гл. грыб.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)