метла́ мятла́, -лы́ ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мятлі́ца ж., бот. метли́ца, метла́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мете́льный​I (от метла́) метлавы́, мяцёлачны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мятла́ ж. метла́;

◊ гнаць ~ло́ю — гнать метло́й;

пад ~лу — под метёлку (метлу́);

но́вая м. чы́ста мяце́ — посл. но́вая метла́ чи́сто метёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Мятла́ 1, метла́, мітла́, мытла́ ’пучок звязаных галінак без лісцяў, насаджаны на палку, які служыць для падмятання; венік’ (ТСБМ, Янк. 1, Бір. дыс., Бес., Яруш.), польск. miotła, палаб. metla, н.-луж. mjetła, в.-луж. mjetla; чэш., славац. metla, славен. mę̑tla, серб.-харв. мѐтла, макед. метла, балг. метла́. Прасл. metъlā́. Фасмер (2, 610) падае форму metьla насуперак Ваяну, які (RÉS, 12, 235) выводзіць прасл. форму metlá. Да ме́сці (гл.).

Мятла́ 2, мітла́, метла́ ’камета’ (Бес., Федар. 1), брэсц. мытла́ ’сонечны прамень’ (Нар. лекс.). У выніку семантычнага пераносу паводле падабенства з мятла́ 1 (гл.). Аналагічна балг. банацк. миклъ̀ ’камета’.

Мятла́ 3, метла́, мітла́, мяцёлка ’мятлічка звычайная, Apera spica-vḙnti (L.) P. Beauv.’ (Бес., Касп., Яруш., Выг. дыс.; паўд.-бел., Смул.; міёр., Жыв. сл.), ’прасянік разгалісты, Milium effussum L.’ (гом., паўд.-усх., Кіс.), ’зараснік чароту Phragmites communis Trin.’ (лёзн., Яшк.). Да мятла́ 1 (гл.). Названы так паводле таго, што з гэтых раслін вяжуць венікі, якімі вымятаюць печ перад тым, як саджаць у яе хлеб (Махэк, NŘ, 30, 61), або паводле падабенства кветак да мятлы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адслужы́ць сов., в разн. знач. отслужи́ть;

а. вы́значаны тэ́рмін — отслужи́ть устано́вленный срок;

а. за дапамо́гу — отслужи́ть за по́мощь;

мятла́ ~жы́ла, пара́ яе́ вы́кінуць — метла́ отслужи́ла, пора́ её вы́бросить;

а. мале́бен — отслужи́ть моле́бен

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мести́ несов., в разн. знач. ме́сці; (заметать) замята́ць, падмята́ць;

ве́тер метёт ли́стья ве́цер мяце́ лі́сце;

сего́дня на у́лице метёт безл. сёння на ву́ліцы мяце́;

мести́ пол ме́сці (падмята́ць) падло́гу;

◊

но́вая метла́ чи́сто метёт но́вая мятла́ чы́ста мяце́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ме́сці несов., в разн. знач. мести́;

м. сме́цце — мести́ му́сор;

м. падло́гу — мести́ пол;

ве́цер мяце́ лі́сце — ве́тер метёт ли́стья;

сёння на ву́ліцы мяце́ — безл. сего́дня на у́лице метёт;

◊ но́вая мятла́ чы́ста мяце́ — посл. но́вая метла́ чи́сто метёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

но́вы в разн. знач. но́вый;

н. касцю́м — но́вый костю́м;

збо́жжа но́вага ўраджа́ю — зерно́ но́вого урожа́я;

но́выя ідэ́і — но́вые иде́и;

н. чалаве́к — но́вый челове́к;

но́выя мясці́ны — но́вые места́;

на н. лад — на но́вый лад;

○ Н. год — Но́вый год;

но́вая эканамі́чная палі́тыка — но́вая экономи́ческая поли́тика;

Н. свет — Но́вый свет;

н. стыль — но́вый стиль;

◊ на н. лад — на но́вый лад;

як бара́н на но́выя варо́ты — как бара́н на но́вые воро́та;

но́вая мятла́ чы́ста мяце́ — посл. но́вая метла́ чи́сто метёт;

по́мніць да но́вых ве́нікаў — погов. по́мнить до но́вых ве́ников

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)