палу́чка, -і,
Атрыманыя за работу грошы, заработная плата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
палу́чка, -і,
Атрыманыя за работу грошы, заработная плата.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ме́сячны
прыметнік, адносны
| ме́сячны | ме́сячнае | ме́сячныя | ||
| ме́сячнага | ме́сячнай ме́сячнае |
ме́сячнага | ме́сячных | |
| ме́сячнаму | ме́сячнай | ме́сячнаму | ме́сячным | |
| ме́сячны ( ме́сячнага ( |
ме́сячную | ме́сячнае | ме́сячныя ( ме́сячных ( |
|
| ме́сячным | ме́сячнай ме́сячнаю |
ме́сячным | ме́сячнымі | |
| ме́сячным | ме́сячнай | ме́сячным | ме́сячных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
ёдкі, ‑ая, ‑ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зо́рна-ме́сячны
прыметнік, адносны
| зо́рна-ме́сячны | зо́рна- |
зо́рна-ме́сячнае | зо́рна-ме́сячныя | |
| зо́рна-ме́сячнага | зо́рна-ме́сячнай зо́рна-ме́сячнае |
зо́рна-ме́сячнага | зо́рна-ме́сячных | |
| зо́рна-ме́сячнаму | зо́рна-ме́сячнай | зо́рна-ме́сячнаму | зо́рна-ме́сячным | |
| зо́рна-ме́сячны ( зо́рна-ме́сячнага ( |
зо́рна-ме́сячную | зо́рна-ме́сячнае | зо́рна-ме́сячныя ( зо́рна-ме́сячных ( |
|
| зо́рна-ме́сячным | зо́рна-ме́сячнай зо́рна-ме́сячнаю |
зо́рна-ме́сячным | зо́рна-ме́сячнымі | |
| зо́рна-ме́сячным | зо́рна-ме́сячнай | зо́рна-ме́сячным | зо́рна-ме́сячных | |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Вясёланка, вясёлонка ’святліца’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ме́сячны, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае адносіны да Месяца (у 1 знач.).
2. Які працягвацца месяц.
3.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
андына́рыя, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
няра́на,
Позна.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
збіра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
1.
2. Займацца збіральніцтвам.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бе́лы, ‑ая, ‑ае.
1. Які мае колер снегу, малака;
2. Светлы, ясны.
3. У спалучэнні з некаторымі назоўнікамі ўжываецца ў значэнні: контррэвалюцыйны, варожы Савецкай уладзе;
4.
5. Які мае белы колер скуры (пра расу).
6. Як састаўная частка некаторых заалагічных, батанічных, хімічных і інш. назваў.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)