ме́сца

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ме́сца ме́сцы
Р. ме́сца ме́сц
ме́сцаў
Д. ме́сцу ме́сцам
В. ме́сца ме́сцы
Т. ме́сцам ме́сцамі
М. ме́сцы ме́сцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мнагаме́сны, -ая, -ае.

3 вялікай колькасцю месцаў для пасажыраў, гледачоў і пад.

М. самалёт.

Мнагамесная зала.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выжа́рышча, ‑а, н.

Выпаленае месцаў лесе, на балоце.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насе́лены, -ая, -ае.

Які мае насельніцтва; заселены.

Н. востраў.

○

Населены пункт — агульная назва месцаў, дзе жывуць людзі (горад, вёска і пад.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сяміме́сны, ‑ая, ‑ае.

Разлічана на сем месцаў. Сямімесная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трэцякла́сны, -ая, -ае.

1. Які адносіцца да памяшканняў, месцаў трэцяга класа на транспарце.

Т. вагон.

2. Невысокай якасці, малазначны, пасрэдны (разм.).

Т. спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

збура́ць

‘звальваць што-небудзь у кучу, разбураць, ссоўваць што-небудзь са сваіх месцаў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. збура́ю збура́ем
2-я ас. збура́еш збура́еце
3-я ас. збура́е збура́юць
Прошлы час
м. збура́ў збура́лі
ж. збура́ла
н. збура́ла
Загадны лад
2-я ас. збура́й збура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час збура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

паўска́кваць, 1 і 2 ас. адз. не ўжыв., -ае; -аем, -аеце, -аюць; зак.

Ускочыць — пра ўсіх, многіх ці пра ўсё, многае.

П. з месцаў.

На вадзе паўскаквалі бурбалкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

клю́чнік, -а, мн. -і, -аў, м. (уст.).

Слуга ў панскім маёнтку, у распараджэнні якога знаходзіліся прадукты харчавання і ключы ад месцаў іх захоўвання.

|| ж. клю́чніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

аўто́бус, -а, мн. -ы, -аў, м.

Шматмесны аўтамабіль (з колькасцю месцаў для сядзення больш за дзевяць, уключаючы месца кіроўцы) для перавозкі пасажыраў.

Аўтобусы далёкіх рэйсаў.

|| прым. аўто́бусны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)