збура́ць
‘звальваць што-небудзь у кучу, разбураць, ссоўваць што-небудзь са сваіх месцаў’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| збура́ю | збура́ем | |
| збура́еш | збура́еце | |
| збура́е | збура́юць | |
| Прошлы час | ||
| збура́ў | збура́лі | |
| збура́ла | ||
| збура́ла | ||
| Загадны лад | ||
| збура́й | збура́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| збура́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)