маё́нтак

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. маё́нтак маё́нткі
Р. маё́нтка маё́нткаў
Д. маё́нтку маё́нткам
В. маё́нтак маё́нткі
Т. маё́нткам маё́нткамі
М. маё́нтку маё́нтках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

маёнтак, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

Зямельнае ўладанне памешчыка, а таксама панскі двор, сядзіба.

Панскі м.

|| прым. маёнткавы, -ая, -ае і маянтко́вы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

маёнтак, -тка м. поме́стье ср.; име́ние ср.; уса́дьба ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

маёнтак, ‑тка, м.

Зямельныя ўладанні памешчыка. У роднай вёсцы дзеда на месцы панскага маёнтка да вайны быў арганізаваны калгас. Рылько. // Панскі двор, сядзіба. Маёнтак захаваўся цалкам, і дом, і паркі, і сады, і ўся будоўля. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Маёнтак, маёнтык, мае́нток, маёнток ’зямельныя ўладанні памешчыка’, ’панскі двор, сядзіба’ (ТСБМ, Шушк., Лекс. і грам., Нас., Шат., Касп., Бяльк., ТС), яшчэ ст.-бел. маетокъ ’тс’ (1648 г.). Аднак пазней была ўспрынята польская форма majątek (Булыка, Запазыч., 195; Пальцаў, Лекс. і грам., 38).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

маёнтак, двор

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

маянтко́вы гл. маёнтак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ма́нар

‘феадальны маёнтак у сярэдневяковай Англіі і Шатландыі’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ма́нар ма́нары
Р. ма́нара ма́нараў
Д. ма́нару ма́нарам
В. ма́нар ма́нары
Т. ма́нарам ма́нарамі
М. ма́нары ма́нарах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

кня́зеў, ‑зева.

Які належыць князю. Князева дружына. Князеў маёнтак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дробнапаме́сны, ‑ая, ‑ае.

Ва ўладанні якога было невялікае памесце, маёнтак. Дробнапамесны дваранін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)