Махо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Махо́ўка
Р. Махо́ўкі
Д. Махо́ўцы
В. Махо́ўку
Т. Махо́ўкай
Махо́ўкаю
М. Махо́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Махоўка ’невялікае балотца, у якім расце белы мох сфагнум’ (слаўг., Яшк.). Да мох, махавы́, мохавы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)