Махо́ўка

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Махо́ўка
Р. Махо́ўкі
Д. Махо́ўцы
В. Махо́ўку
Т. Махо́ўкай
Махо́ўкаю
М. Махо́ўцы

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Махоўка ’невялікае балотца, у якім расце белы мох сфагнум’ (слаўг., Яшк.). Да мох, махавы́, мохавы (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

махо́ўка Невялікае балотца, у якім расце белы мох (сфагнум) (Слаўг.).

□ ур. Махоўка і Махоўка Ладу́ркава (балотца) каля в. Любаны Слаўг., в. Машэцкая Слабада Слаўг.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)