масты́т, -у, М -ты́це, м.

Запаленне малочнай залозы; грудніца.

|| прым. масты́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

масты́т

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. масты́т
Р. масты́ту
Д. масты́ту
В. масты́т
Т. масты́там
М. масты́це

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

масты́т, -ту м., мед. масти́т

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

масты́т, ‑у, М ‑тыце, м.

Запаленне малочнай залозы; грудніца.

[Лац. mastitus ад грэч. mastós — сасок, грудзі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грудні́ца, -ы, ж.

Запаленне грудных залоз; мастыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

масти́т мед. масты́т, -ту м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Малочніца 1 ’малачай-сонцагляд, Euphorbia helioscopia L.’ (віц., Кіс.). Да малако (гл.). Параўн. таксама малочнік 4. Мена роду магла адбыцца пад уплывам лац. назвы Euphorbia (ж. р.).

Малочніца 2 ’мастыт’ (навагр., Нар. сл.), ’захворванне слізістай абалонкі рота ў немаўлят’ (ТСБМ), рус. сіб., каўказск. молочница ’мастыт’, арханг. ’малочныя зубы ў дзяцей’, польск. mlecznica ’ліхаманка стрававальных шляхоў’. Да малако (гл.), малочны. Аб суфіксе гл. Сцяцко, Афікс. наз., 111 і ламаві́ца.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)