духо́ўнасць, -і, ж.

Духоўная, маральная сутнасць чалавека (супрацьлегласць яго фізічнай, цялеснай сутнасці).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цно́та, -ы, ДМ цно́це, ж.

1. Маральная чысціня.

2. Дзявочая нявіннасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

му́ка, -і, ДМ му́цы, мн. -і, мук, ж.

Фізічная або маральная пакута.

Душэўныя мукі.

Мукі адзіноты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

го́нар, -у, м.

1. Грамадская або маральная годнасць, тое, што выклікае ўсеагульную павагу.

Справа гонару.

2. Высакамернасць, фанабэрыстасць.

Чалавек з гонарам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

няўсто́йлівасць, ‑і, ж.

Уласцівасць няўстойлівага. Няўстойлівасць становішча. Маральная няўстойлівасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

подде́ржка падтры́мка, -кі ж.;

мора́льная подде́ржка мара́льная падтры́мка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мара́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мара́льны мара́льная мара́льнае мара́льныя
Р. мара́льнага мара́льнай
мара́льнае		 мара́льнага мара́льных
Д. мара́льнаму мара́льнай мара́льнаму мара́льным
В. мара́льны (неадуш.)
мара́льнага (адуш.)		 мара́льную мара́льнае мара́льныя (неадуш.)
мара́льных (адуш.)
Т. мара́льным мара́льнай
мара́льнаю		 мара́льным мара́льнымі
М. мара́льным мара́льнай мара́льным мара́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

мара́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. мара́льны мара́льная мара́льнае мара́льныя
Р. мара́льнага мара́льнай
мара́льнае		 мара́льнага мара́льных
Д. мара́льнаму мара́льнай мара́льнаму мара́льным
В. мара́льны (неадуш.)
мара́льнага (адуш.)		 мара́льную мара́льнае мара́льныя (неадуш.)
мара́льных (адуш.)
Т. мара́льным мара́льнай
мара́льнаю		 мара́льным мара́льнымі
М. мара́льным мара́льнай мара́льным мара́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

спачува́нне, -я, н.

1. Спагадлівыя адносіны да чыёй-н. бяды, гора, няшчасця; спагада.

Суседзі прыходзілі са сваімі спачуваннямі.

2. Добразычлівыя адносіны да каго-, чаго-н., маральная падтрымка.

Яго ўчынкі не знайшлі спачування ў сяброў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спага́да, -ы, ДМ -дзе, ж.

1. Спачуванне каму-н. у сувязі з чым-н., добразычлівыя адносіны да каго-н.; маральная падтрымка.

С. да людзей.

2. Літасць да каго-н. з чыйго-н. боку.

Ніякай спагады гультаям!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)