мана́шка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. мана́шка мана́шкі
Р. мана́шкі мана́шак
Д. мана́шцы мана́шкам
В. мана́шку мана́шак
Т. мана́шкай
мана́шкаю		 мана́шкамі
М. мана́шцы мана́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мана́шка ж.

1. мона́хиня, мона́шенка, мона́шка, и́нокиня;

2. зоол. мона́шенка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мана́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

1. Жан. да манах.

2. Начны матыль з чорнымі палосамі і плямамі на крылах і брушку, вусень якога з’яўляецца шкоднікам раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мана́шка ’начны матыль з чорнымі палосамі і плямамі на крылах і брушку, Lymantria monacha’ (ТСБМ), рус. мона́шенка, польск. mniszka ’тс’. З лац. назвы і паводле падабенства колеру.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мана́х, -а, мн. -і, -аў, м.

Член царкоўнай абшчыны, які даў абяцанне весці аскетычны лад жыцця.

Жыць манахам (таксама перан.).

|| ж. мана́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак.

|| прым. мана́скі, -ая, -ае.

М. ўклад жыцця (таксама перан.: суровы, аскетычны). Манаская вопратка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мана́шак

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мана́шак мана́шкі
Р. мана́шка мана́шкаў
Д. мана́шку мана́шкам
В. мана́шка мана́шкаў
Т. мана́шкам мана́шкамі
М. мана́шку мана́шках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

и́нокиня мана́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мона́хиня мана́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мона́шка мана́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мона́шенка

1. (монахиня) мана́шка, -кі ж.;

2. зоол. мана́шка, -кі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)