манарэ́йка, -і, ДМ -рэ́йцы, мн. -і, -рэ́ек, ж. (спец.).

Падвесны аднарэйкавы чыгуначны пуць.

|| прым. манарэ́йкавы, -ая, -ае.

Манарэйкавая дарога.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

манарэ́йкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. манарэ́йкавы манарэ́йкавая манарэ́йкавае манарэ́йкавыя
Р. манарэ́йкавага манарэ́йкавай
манарэ́йкавае		 манарэ́йкавага манарэ́йкавых
Д. манарэ́йкаваму манарэ́йкавай манарэ́йкаваму манарэ́йкавым
В. манарэ́йкавы (неадуш.)
манарэ́йкавага (адуш.)		 манарэ́йкавую манарэ́йкавае манарэ́йкавыя (неадуш.)
манарэ́йкавых (адуш.)
Т. манарэ́йкавым манарэ́йкавай
манарэ́йкаваю		 манарэ́йкавым манарэ́йкавымі
М. манарэ́йкавым манарэ́йкавай манарэ́йкавым манарэ́йкавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)