мазані́на, -ы, ж.

Тое, што і мазня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

мазані́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. мазані́на
Р. мазані́ны
Д. мазані́не
В. мазані́ну
Т. мазані́най
мазані́наю
М. мазані́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

мазані́на ж., разг. мазня́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мазані́на, ‑ы, ж.

Разм. Што‑н. нядбайна напісанае ці намаляванае; мазня. Не малюнак, а мазаніна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мазані́на ’мазня, нядбайна напісанае ці намаляванае’ (ТС) — аддзеепрыметнікавае ўтварэнне з суф. ‑ін‑а (Сцяцко, Афікс. наз., 42). Да ма́заць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мазня́ разг. мазня́, -ні́ ж., мазані́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)