магматы́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. магматы́чны магматы́чная магматы́чнае магматы́чныя
Р. магматы́чнага магматы́чнай
магматы́чнае		 магматы́чнага магматы́чных
Д. магматы́чнаму магматы́чнай магматы́чнаму магматы́чным
В. магматы́чны (неадуш.)
магматы́чнага (адуш.)		 магматы́чную магматы́чнае магматы́чныя (неадуш.)
магматы́чных (адуш.)
Т. магматы́чным магматы́чнай
магматы́чнаю		 магматы́чным магматы́чнымі
М. магматы́чным магматы́чнай магматы́чным магматы́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

магматы́чны магмати́ческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

магматы́чны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да магмы, складаецца з магмы. Магматычная парода. // Як магма; расплаўлены. Магматычны стан пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́гма, -ы, ж.

Расплаўленая маса, якая ўтвараецца ў глыбінях Зямлі.

|| прым. магматы́чны, -ая, -ае.

Магматычныя горныя пароды.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

магмати́ческий магматы́чны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

распла́ў, ‑плаву, н.

Спец. Аднародная вадкая сумесь расплаўленых рэчываў. Магматычны расплаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)