ліквіда́цыя, -і, ж.

1. Спыненне дзейнасці чаго-н. (напр., прадпрыемства, установы).

Л. фірмы.

2. Спыненне існавання каго-, чаго-н.

Л. непісьменнасці.

|| прым. ліквідацы́йны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ліквіда́цыя

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. ліквіда́цыя
Р. ліквіда́цыі
Д. ліквіда́цыі
В. ліквіда́цыю
Т. ліквіда́цыяй
ліквіда́цыяю
М. ліквіда́цыі

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ліквіда́цыя ж.

1. (прекращение деятельности) ликвида́ция; упраздне́ние ср.;

л. трэ́ста — ликвида́ция (упраздне́ние) тре́ста;

2. (уничтожение чего-л.) ликвида́ция; (изживание чего-л. — ещё) устране́ние ср.;

л. непісьме́ннасці — ликвида́ция негра́мотности;

л. недахо́паў — устране́ние (ликвида́ция) недоста́тков

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ліквіда́цыя, ‑і, ж.

1. Спыненне дзейнасці (прадпрыемства, установы і пад.). Ліквідацыя трэста.

2. Спыненне існавання каго‑, чаго‑н. Ліквідацыя недахопаў. Ліквідацыя кулацтва як класа. □ Капітана Сяргея Чарнышова раніла ў апошні дзень ліквідацыі Сталінградскай груп[оў]кі. Шамякін.

[Н.-лац. liquidation.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ліквіда́цыя ’спыненне дзейнасці, існавання чаго-небудзь’ (ТСБМ), ліквідаваць ’спыніць дзейнасць’ (Сцяшк., ТСБМ) паходзяць з польск. likwidacja (спачатку ’апошні разлік’, пасля ’закрыццё прадпрыемства’, ’знішчэнне’, likwidować, якія праз італ. liquidazione, liquidare ’апошні падлік’, ’праводзіць разлік’, узыходзяць да с.-лац. liquidatio, liquidare ’выясняць’ < лац. liquidus ’ясны, светлы, чысты’ (Слаўскі, 4, 254–255).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рамо́нт¹, -у, М -нце, м.

Ліквідацыя пашкоджанняў, паломак.

Р. абутку.

Капітальны р. кватэры.

|| прым. рамо́нтны, -ая, -ае.

Рамонтныя работы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лікбе́з

‘ліквідацыя непісьменнасці’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. лікбе́з
Р. лікбе́зу
Д. лікбе́зу
В. лікбе́з
Т. лікбе́зам
М. лікбе́зе

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выпраўле́нне

‘выпрамленне; ліквідацыя недахопаў; праўка’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выпраўле́нне выпраўле́нні
Р. выпраўле́ння выпраўле́нняў
Д. выпраўле́нню выпраўле́нням
В. выпраўле́нне выпраўле́нні
Т. выпраўле́ннем выпраўле́ннямі
М. выпраўле́нні выпраўле́ннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рамо́нт², -у, М -нце, м. (спец.).

1. Папаўненне табуна або статка маладняком.

2. Ліквідацыя зрэджанасці пасеваў, прысад насеннем, саджанцамі і пад.

Р. вінаградніку.

|| прым. рамо́нтны, -ая, -ае.

Р. маладняк.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ликвида́ция в разн. знач. ліквіда́цыя, -цыі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)