л. недахо́паў — устране́ние (ликвида́ция) недоста́тков
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ліквіда́цыя, ‑і, ж.
1. Спыненне дзейнасці (прадпрыемства, установы і пад.). Ліквідацыя трэста.
2. Спыненне існавання каго‑, чаго‑н. Ліквідацыя недахопаў. Ліквідацыя кулацтва як класа. □ Капітана Сяргея Чарнышова раніла ў апошні дзень ліквідацыі Сталінградскай груп[оў]кі.Шамякін.
[Н.-лац. liquidation.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ліквіда́цыяж. Beséitigung f -, Ábschaffung f -, Liquidatión f -, -en, Áuflösung f -, -en, Áufhebung f -, -en; Liquidíerung f -; Begléichung f -, Tílgung f - (даўгоў); Räumung f - (лагера); Beséitigung f -, Ábschaffung f - (непаладкаў)
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
ліквіда́цыя
(фр. liquidation, ад с.-лац. liquidus = вольны ад даўгоў)
спыненне існавання, дзейнасці чаго-н. (напр. л. трэста).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Ліквіда́цыя ’спыненне дзейнасці, існавання чаго-небудзь’ (ТСБМ), ліквідаваць ’спыніць дзейнасць’ (Сцяшк., ТСБМ) паходзяць з польск.likwidacja (спачатку ’апошні разлік’, пасля ’закрыццё прадпрыемства’, ’знішчэнне’, likwidować, якія праз італ.liquidazione, liquidare ’апошні падлік’, ’праводзіць разлік’, узыходзяць да с.-лац.liquidatio, liquidare ’выясняць’ < лац.liquidus ’ясны, светлы, чысты’ (Слаўскі, 4, 254–255).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ліквіда́цыя
(фр. liquidation, ад с.-лац. liquidus = вольны ад даўгоў)
спыненне існавання, дзейнасці чаго-н. (напр. л. трэста).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
рамо́нт¹, -у, М -нце, м.
Ліквідацыя пашкоджанняў, паломак.
Р. абутку.
Капітальны р. кватэры.
|| прым.рамо́нтны, -ая, -ае.
Рамонтныя работы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)