лядо́ўня, -і, мн. -і, -о́вень і -яў, ж.

Склеп з лёдам для захоўвання прадуктаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

лядо́ўня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. лядо́ўня лядо́ўні
Р. лядо́ўні лядо́ўняў
лядо́вень
Д. лядо́ўні лядо́ўням
В. лядо́ўню лядо́ўні
Т. лядо́ўняй
лядо́ўняю		 лядо́ўнямі
М. лядо́ўні лядо́ўнях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лядо́ўня ж. (погреб со льдом) ле́дник м.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

лядо́ўня, ‑і, ж.

Пограб з лёдам або снегам для захоўвання прадуктаў. Рыбу з кошыкамі паставілі ў лядоўню. Дубоўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Лядоўня ’пограб з лёдам або снегам для захоўвання прадуктаў’ (Гарэц., Яруш., Янк. 2, Касп., Бяльк., Сцяшк.; жлоб., Нар. словатв.; мін., КЭС), лёдо́ўня ’тс’ (Шушк.). Укр. льодо́вня, леді́вня, рус. прыбалт. ледо́вня, польск. lodownia, в.-луж. lodownja, чэш. ledovna, славац. ľadovňa. Прасл. паўн. ledovьnʼa ’памяшканне для лёду’ (Слаўскі, 4, 322). Утворана ад прыметніка ledovъ > лядовы. Да лёд (гл.). Аб суфіксе гл. Слаўскі (SP, 1, 138), Сцяцко (Афікс. наз., 165).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ваго́н-лядо́ўня

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ваго́н-лядо́ўня ваго́ны-лядо́ўні
Р. ваго́на-лядо́ўні ваго́наў-лядо́вень
ваго́наў-лядо́ўняў
Д. ваго́ну-лядо́ўні ваго́нам-лядо́ўням
В. ваго́н-лядо́ўню ваго́ны-лядо́ўні
Т. ваго́нам-лядо́ўняй
ваго́нам-лядо́ўняю		 ваго́намі-лядо́ўнямі
М. ваго́не-лядо́ўні ваго́нах-лядо́ўнях

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

лядо́ўнік м., см. лядо́ўня

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

холоди́льник в разн. знач. халадзі́льнік, -ка м.; лядо́ўня, -ні ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

*Лядні́к 1, ле́днік ’склеп, лядоўня’ (чач., ветк., Мат. Гом.) — з рус. ле́дник, ледни́к ’тс’. Лядоўнік ’тс’ (бых., там жа) — кантамінацыя з леднік і лядоўня.

Ляднік 2 ’скопішча вялікай масы паўзучага лёду, глетчар’ (ТСБМ) у якасці культурнага тэрміна з рус. ледни́к ’тс’.

Ляднік 3 ’абабак, Boletus scaber’ (Мядзв.; бялын., Нар. сл.; кругл., Жыв. сл., Мат. Маг.; круп., Сл. ПЗБ, БЛ, 6, 23), ’грыбы’ (Баркалабаўскі летапіс). Да ля́да 2. Названы паводле месца, дзе яны растуць (як палявыя грыбы, пожя́рны грыб).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ле́дник и ледни́к​I м. (погреб со льдом) лядо́ўня, -ні ж.; (вагон, шкаф) лядо́ўнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)