лос-а́нжэлескі
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
лос-а́нжэлескі |
лос-а́нжэлеская |
лос-а́нжэлескае |
лос-а́нжэлескія |
| Р. |
лос-а́нжэлескага |
лос-а́нжэлескай
лос-а́нжэлескае |
лос-а́нжэлескага |
лос-а́нжэлескіх |
| Д. |
лос-а́нжэлескаму |
лос-а́нжэлескай |
лос-а́нжэлескаму |
лос-а́нжэлескім |
| В. |
лос-а́нжэлескі (неадуш.)
лос-а́нжэлескага (адуш.) |
лос-а́нжэлескую |
лос-а́нжэлескае |
лос-а́нжэлескія (неадуш.)
лос-а́нжэлескіх (адуш.) |
| Т. |
лос-а́нжэлескім |
лос-а́нжэлескай
лос-а́нжэлескаю |
лос-а́нжэлескім |
лос-а́нжэлескімі |
| М. |
лос-а́нжэлескім |
лос-а́нжэлескай |
лос-а́нжэлескім |
лос-а́нжэлескіх |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Лос-А́нджалес
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Лос-А́нджалес |
| Р. |
Лос-А́нджалеса |
| Д. |
Лос-А́нджалесу |
| В. |
Лос-А́нджалес |
| Т. |
Лос-А́нджалесам |
| М. |
Лос-А́нджалесе |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Лос-А́нджэлес
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Лос-А́нджэлес |
| Р. |
Лос-А́нджэлеса |
| Д. |
Лос-А́нджэлесу |
| В. |
Лос-А́нджэлес |
| Т. |
Лос-А́нджэлесам |
| М. |
Лос-А́нджэлесе |
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
лос-а́нджелесский лос-а́нджэлескі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Лос-А́нджелес г. Лос-А́нджэлес, -са м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лесапаласа́ і лесапало́са, -ы́, мн. -ло́сы і (з ліч. 2, 3, 4) -ласы́, -ло́с, ж.
Паласа лясных насаджэнняў.
Ахоўная л.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пало́са, -ы, мн. -ы, -ло́с, ж.
Тое, што і паласа (у 1—3 знач.).
|| памянш. пало́ска, -і, ДМ -л6сцы, мн. -і, -сак.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ізагло́са, -ы, мн. -ы, -ло́с, ж. (спец.).
Лінія на дыялекталагічнай карце, якая абазначае граніцу пашырэння асобнай моўнай з’явы.
Міжславянскія ізаглосы.
|| прым. ізагло́сны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Лаша́к, лун. лоша́к ’грузд, Lactarius piperatus’ (Шатал.). Названа паводле колеру лася. У бел. гаворках існуюць аналагічныя назвы грыбоў, у аснове якіх назвы жывых істот: стаўб. казлята ’масляк’, кобр. чо́рна свыня́ ’грузд’, івац. ове́чы грыб ’неядомы’, кам. кобыла, кобр. коза́ ’пеўнік жоўты’, драг. мэдвэ́дык ’пеўнік жоўты’, агульнавядомае лісі́чкі і інш. Параўн. таксама ўздз. лось ’пеўнік стракаты’ (Жыв. сл., Нар. словатв.). Утворана ад лос‑ь пры дапамозе суф. ‑ак (гл. лаша). Аналагічна літ. briedžiùkas ’ласянё’ і ’смарчок’ (ад bríedis ’лось’).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
паласа́, -ы́, мн. пало́сы і (з ліч. 2, 3, 4) паласы́, -ло́с, ж.
1. Доўгая роўная лінія (на малюнку, чарцяжы), след на якой-н. паверхні ад чаго-н.; доўгая вузкая частка якой-н. прасторы.
Чырвоныя і сінія палосы на хустцы.
П. на целе ад удару.
П. дыму.
2. Працяглы ўчастак чаго-н., пояс.
Гліністая п.
Прыфрантавая п.
3. Невялікі вузкі ўчастак ворнай зямлі сялянскага надзелу (гіст.).
4. Старонка ў наборы, у друкаваным выданні (спец.).
Газетная п.
5. перан. Прамежак часу, перыяд.
Самая шчаслівая п. яго жыцця.
6. перан. Настрой, стан.
Змрочная п. найшла на яго.
|| памянш. пало́ска, -і, ДМ -ло́сцы, мн. -і, -сак, ж. (да 1—3 знач.).
Тканіна ў палоску.
|| прым. пало́сны, -ая, -ае (да 1 знач.; спец.) і паласны́, -а́я, -о́е (да 1 і 4 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)