1.
вода́ льётся вада́ лье́цца;
слёзы лью́тся слёзы лью́цца;
кровь льётся кроў лье́цца;
пе́сни лью́тся пе́сні лью́цца;
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1.
вода́ льётся вада́ лье́цца;
слёзы лью́тся слёзы лью́цца;
кровь льётся кроў лье́цца;
пе́сни лью́тся пе́сні лью́цца;
2.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
лі́цца I
◊ л. це́раз край —
лі́цца II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ливмя́
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плю́хаць
1.
2. (издавать звук, взметнув в воде вверх) вспле́скивать; плеска́ть;
3.
4.
5.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
выліва́цца I
1. (вытекать откуда-л.) вылива́ться;
2.
3. (о чувствах) излива́ться; вылива́ться;
1-3
4.
выліва́цца II
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
хлеста́ть
1. (бить) хваста́ць; (стегать) сцёбаць, сцяба́ць; (ладонью) пля́скаць, ля́скаць;
2. (о волнах, струях) хваста́ць; (бить) біць; (плескать) плёскаць; (о ветре, дожде) хваста́ць;
3. (
кровь хле́щет из ра́ны кроў лье́цца (б’е, сві́шча) з ра́ны;
4. (пить)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
палі́цца I
1.
2.
палі́цца II
1. (начать
2.
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
свіста́ць
1.
2. (издавать свист с помощью прибора) свисте́ть;
3. (
◊ с. у кула́к — свисте́ть (свиста́ть) в кула́к;
ве́цер ~шча ў кішэ́нях — ве́тер свисти́т в карма́нах
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
крайI
◊
из кра́я в край з кра́ю ў край, з канца́ ў кане́ц;
конца́-кра́ю нет канца́-кра́ю няма́;
моя́ ха́та с кра́ю, ничего́ не зна́ю
на краю́ све́та на краі́ све́ту, за све́там;
на краю́ ги́бели на краі́ гі́белі;
хвати́ть че́рез край перабра́ць ме́ру (далёка хапі́ць);
слу́шать кра́ем у́ха слу́хаць кра́ем ву́ха;
нали́ть до краёв (с края́ми) налі́ць па са́мыя берагі́ (з берага́мі);
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
край I
1. (
2. (административная единица) край;
3. (местность) край, страна́
○ пярэ́дні к. — пере́дний край;
◊ кра́ем во́ка — кра́ем гла́за;
кра́ем ву́ха — кра́ем у́ха;
непача́ты к. — непоча́тый край;
на к. све́ту — на край све́та;
быць на краі́ гі́белі — быть (находи́ться) на краю́ ги́бели;
канца́-кра́ю няма́ — конца́-кра́ю нет;
з кра́ю ў к. — из кра́я в край;
хапі́ць це́раз к. — хвати́ть че́рез край;
біць (лі́цца) це́раз к. — бить (
мая́ ха́та з кра́ю, я нічо́га не зна́ю —
край II предлог с
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)