ли́ться несов.

1. в разн. знач. лі́цца;

вода́ льётся вада́ лье́цца;

слёзы лью́тся слёзы лью́цца;

кровь льётся кроў лье́цца;

пе́сни лью́тся пе́сні лью́цца;

2. страд. лі́цца; см. лить.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

литься

Том: 17, старонка: 72.

img/17/17-072_0278_Литься.jpg

Гістарычны слоўнік беларускай мовы (1982–2017)

лі́цца I несов., в разн. знач. ли́ться;

вада́ лье́цца — вода́ льётся;

слёзы лью́цца — слёзы лью́тся;

кроў лье́цца — кровь льётся;

пе́сні лью́цца — пе́сни лью́тся;

ра́дасць лье́цца ў душу́ — ра́дость льётся в ду́шу;

л. це́раз крайли́ться че́рез край

лі́цца II несов., страд. ли́ться; см. ліць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ливмя́ нареч. / ливмя́ лить (ли́ться) разг. лі́ўма ліць (лі́цца); як з вядра́ ліць (лі́цца).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плю́хаць несов.

1. в разн. знач. плеска́ть; (выливать с шумом — ещё) бу́хать;

2. (издавать звук, взметнув в воде вверх) вспле́скивать; плеска́ть;

3. ли́ться, хлеста́ть;

4. прост. (падать в грязь, воду) шлёпаться, плю́хаться, плю́хать;

5. прост. (ударять) шлёпать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выліва́цца I несов.

1. (вытекать откуда-л.) вылива́ться;

2. перен. вылива́ться;

3. (о чувствах) излива́ться; вылива́ться;

1-3 см. вы́ліцца;

4. страд. вылива́ться; выплёскиваться; излива́ться; см. выліва́ць I

выліва́цца II несов., страд. вылива́ться, отлива́ться, ли́ться; см. выліва́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хлеста́ть несов.

1. (бить) хваста́ць; (стегать) сцёбаць, сцяба́ць; (ладонью) пля́скаць, ля́скаць;

2. (о волнах, струях) хваста́ць; (бить) біць; (плескать) плёскаць; (о ветре, дожде) хваста́ць;

3. (литься) лі́цца; (бить струёй) біць, свіста́ць;

кровь хле́щет из ра́ны кроў лье́цца (б’е, сві́шча) з ра́ны;

4. (пить) прост., фам. жлу́кціць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палі́цца I несов.

1. безл. топи́ться;

у пе́чы па́ліцца — печь то́пится;

2. страд. же́чься; зажига́ться; топи́ться; обжига́ться; см. палі́ць I 1-5

палі́цца II сов.

1. (начать литься) поли́ться; (с силой — ещё) хлы́нуть;

вада́ паліла́ся з кра́на — вода́ полила́сь из кра́на;

кроў паліла́ся з го́рла — кровь хлы́нула из го́рла;

2. перен. поли́ться;

паліла́ся сардэ́чная гу́тарка — полила́сь задуше́вная бесе́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

свіста́ць несов.

1. в разн. знач. свиста́ть, свисте́ть;

дрозд сві́шча — дрозд сви́щет;

на сенажа́ці сві́шчуць ко́сы — на лугу́ сви́щут ко́сы;

с. усі́х наве́рх — свиста́ть всех наве́рх;

2. (издавать свист с помощью прибора) свисте́ть;

параво́з сві́шча — парово́з свисти́т;

с. у ду́дку — свисте́ть в ду́дку;

3. (литься) свиста́ть, хлеста́ть;

кроў сві́шча з ра́ны — кровь сви́щет (хле́щет) из ра́ны;

с. у кула́к — свисте́ть (свиста́ть) в кула́к;

ве́цер ~шча ў кішэ́нях — ве́тер свисти́т в карма́нах

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

крайI в разн. знач. край, род. кра́ю и (о названии административно-территориальной единицы) кра́я м.;

из кра́я в край з кра́ю ў край, з канца́ ў кане́ц;

конца́-кра́ю нет канца́-кра́ю няма́;

моя́ ха́та с кра́ю, ничего́ не зна́ю погов. мая ха́та з кра́ю, нічо́га не зна́ю;

на краю́ све́та на краі́ све́ту, за све́там;

на краю́ ги́бели на краі́ гі́белі;

хвати́ть че́рез край перабра́ць ме́ру (далёка хапі́ць);

слу́шать кра́ем у́ха слу́хаць кра́ем ву́ха;

нали́ть до краёв (с края́ми) налі́ць па са́мыя берагі́ (з берага́мі);

ли́ться (перелива́ться, бить) че́рез край лі́цца (пераліва́цца, біць) це́раз край.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)