ле́тні¹ гл. лета.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́тні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. ле́тні ле́тняя ле́тняе ле́тнія
Р. ле́тняга ле́тняй
ле́тняе		 ле́тняга ле́тніх
Д. ле́тняму ле́тняй ле́тняму ле́тнім
В. ле́тні (неадуш.)
ле́тняга (адуш.)		 ле́тнюю ле́тняе ле́тнія (неадуш.)
ле́тніх (адуш.)
Т. ле́тнім ле́тняй
ле́тняю		 ле́тнім ле́тнімі
М. ле́тнім ле́тняй ле́тнім ле́тніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́тні², -яя, -яе (разм.).

Цеплаваты, хатняй тэмпературы (пра ваду).

Мыцца летняй вадой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́тні I (относящийся к лету) ле́тний;

л. дзень — ле́тний день;

◊ л. дзень год ко́рміць — погов. ле́тний день год ко́рмит

ле́тні II разг. (о воде) теплова́тый, ко́мнатной температу́ры; подогре́тый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ле́тні ​1, ‑яя, ‑яе.

Які мае адносіны да лета; звязаны з летам, адбываецца летам. Летняя раніца. Летнія канікулы. Летнія дажджы. □ Летні дзень год корміць. Прыказка. // Які выкарыстоўваецца летам; прызначаны для лета. Летні кінатэатр. □ На .. [настаўніку] было халоднае паліто і летняя шапка. Колас.

ле́тні ​2, ‑яя, ‑яе.

Разм. Цеплаваты, хатняй тэмпературы, крыху падагрэты (звычайна пра ваду). Мыцца летняй вадою.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вясе́нне-ле́тні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вясе́нне-ле́тні вясе́нне-ле́тняя вясе́нне-ле́тняе вясе́нне-ле́тнія
Р. вясе́нне-ле́тняга вясе́нне-ле́тняй
вясе́нне-ле́тняе		 вясе́нне-ле́тняга вясе́нне-ле́тніх
Д. вясе́нне-ле́тняму вясе́нне-ле́тняй вясе́нне-ле́тняму вясе́нне-ле́тнім
В. вясе́нне-ле́тні (неадуш.)
вясе́нне-ле́тняга (адуш.)		 вясе́нне-ле́тнюю вясе́нне-ле́тняе вясе́нне-ле́тнія (неадуш.)
вясе́нне-ле́тніх (адуш.)
Т. вясе́нне-ле́тнім вясе́нне-ле́тняй
вясе́нне-ле́тняю		 вясе́нне-ле́тнім вясе́нне-ле́тнімі
М. вясе́нне-ле́тнім вясе́нне-ле́тняй вясе́нне-ле́тнім вясе́нне-ле́тніх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вясно́ва-ле́тні

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. вясно́ва-ле́тні вясно́ва-ле́тняя вясно́ва-ле́тняе вясно́ва-ле́тнія
Р. вясно́ва-ле́тняга вясно́ва-ле́тняй
вясно́ва-ле́тняе		 вясно́ва-ле́тняга вясно́ва-ле́тніх
Д. вясно́ва-ле́тняму вясно́ва-ле́тняй вясно́ва-ле́тняму вясно́ва-ле́тнім
В. вясно́ва-ле́тні (неадуш.)
вясно́ва-ле́тняга (адуш.)		 вясно́ва-ле́тнюю вясно́ва-ле́тняе вясно́ва-ле́тнія (неадуш.)
вясно́ва-ле́тніх (адуш.)
Т. вясно́ва-ле́тнім вясно́ва-ле́тняй
вясно́ва-ле́тняю		 вясно́ва-ле́тнім вясно́ва-ле́тнімі
М. вясно́ва-ле́тнім вясно́ва-ле́тняй вясно́ва-ле́тнім вясно́ва-ле́тніх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ле́та, -а, М ле́це, мн. ле́ты, лет і -аў, н.

1. Пара года паміж вясной і восенню.

Людзі рады лету, а пчолы цвету (прыказка).

2. мн. Гады́.

◊

З лета ў лета — круглы год.

Колькі лет, колькі зім — як даўно! (вокліч пры сустрэчы з кім-н., каго даўно не бачыў, з кім даўно не сустракаўся).

|| ласк. ле́цейка, -а, н. і ле́цечка, -а, н. (да 1 знач.).

|| прым. ле́тні, -яя, -яе (да 1 знач.).

Летнія дажджы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́там, прысл.

У летні час.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ле́тний ле́тні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)