ланта́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ланта́н
Р. ланта́ну
Д. ланта́ну
В. ланта́н
Т. ланта́нам
М. ланта́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ланта́н, -ну м., хим. ланта́н

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ланта́н хим. ланта́н, -ну м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ланта́н, ‑у, м.

Хімічны рэдказямельны элемент, белы метал, які акісляецца ў паветры і гарыць пры награванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)