назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ланта́ну | |
| ланта́ну | |
| ланта́нам | |
| ланта́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ланта́ну | |
| ланта́ну | |
| ланта́нам | |
| ланта́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Хімічны рэдказямельны элемент, белы метал, які акісляецца ў паветры і гарыць пры награванні.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
(
хімічны рэдказямельны элемент, белы метал, які акісляецца ў паветры і гарыць пры награванні; выкарыстоўваецца пры вырабе аптычнага шкла.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
лантані́ды, лантано́іды
(ад
хімічныя элементы, якія ў перыядычнай сістэме элементаў Мендзялеева размешчаны за лантанам.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
ВІ́ЦЕБСКАЕ ВЫТВО́РЧАЕ АБ’ЯДНА́ННЕ «МАНАЛІ́Т».
Створана ў 1972 у Віцебску на базе з-даў радыёдэталей (дзейнічае з 1958) і рэзістараў (з 1968) у Віцебску і з-да «
С.Дз.Грыгарчук.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)