лагчаві́на
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
лагчаві́на |
лагчаві́ны |
| Р. |
лагчаві́ны |
лагчаві́н |
| Д. |
лагчаві́не |
лагчаві́нам |
| В. |
лагчаві́ну |
лагчаві́ны |
| Т. |
лагчаві́най
лагчаві́наю |
лагчаві́намі |
| М. |
лагчаві́не |
лагчаві́нах |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
◎ Лагчаві́на ’лагчына’ (Жд. 2; міёр., Нар. словатв.). У выніку кантамінацыі лексем лагчына і лагавіна (гл.). Тое ж назіраецца ва ўкр. лощовина.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Лахчаві́на, лахчывіна ’лагчына’ (шальч., паст., Сл. паўн.-зах.). Да лагчавіна (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)